අමරබන්දු උදෑසනින්ම ඡන්දය දැමීම සදහා ඡන්ද පොලට යෑමට සිතා මහ මගට පිවිසෙන නිමේශයේ පෙරදා මැකෝ උන්නාන්සේ රූප පෙට්ටියෙන් කළ ඉල්ලීම සිහි වී සියුම් ආඩම්බරයක් තමන් වෙත ආරූඩ විය. උන්නාන්සෙ කිව්ව් වගේ පුළුවන් උදෙන් ඡන්දෙ දාන්න ඕනෙ. අමරබන්දු තමන්ටම කියා ගත්තේය.
මැකෝ උන්නාන්සෙ කෙළින් මිනිහා…. ඒ උත්තමයගෙ එක වචනෙන් ඔය තොරු මෝරු ෆුල් සරෙන්ඩර්. අමරබන්දුගේ සිත පිනා යයි.
ලොකු කෙල්ල ඔතා දුන් බත් මුලත් කිහිලි ගන්වාගෙන සිරිසේන අයියාගේ කඩ මණ්ඩිය අද්දර කහට වීදුරුවක් බොන්න නතරවෙනවාත් සමගම රැලේ ෆුට් සයිකලේ පොල්ල අස්සෙන් කකුල දමා හරහට පැදගෙන ආ කොළු කුරුට්ටෙක්
“ආ…. අමරෙ මාමා මාමට උණ නැතෙයි” ඔලොක්කුවට කියාගෙන් ඉගිලුනෙන් අමරබන්දුගේ අභිමානය මදකට හීන වී ගියේය.
ඔය කොල්ලො රංචුව මැකෝ තුමාගේ වචනයක අල්ලගෙන ඊයෙ දවසෙම බෙරිහන් දෙනවනෙ සිරිසේන මුදලාලි තේ ගොට්ට වීදුරුවට මිරිකමින් කීවේය.
ඒ මොකක්ද ලොක්කො ඒ, අමරබන්දු ගේ මුහුණ ප්‍රශ්නාර්ථයකින් ඇඹරී ගියේය.
මැකෝ තුමා කියලනේ ඇගට උණ වගේ නම් හවසට ඡන්දෙ දාන්න එන්න කියල… මුං ඒකට එකතු කරගෙන අහවල් පැත්තේ අමාරුව සරුවට ඇත්තං විතරක් උදේ පාන්දරින් ඡන්දපොලට යන්න කියල. ඒකයි ඔය.
අමරබන්දුගේ කළින් පැවති අභිමානය දියවී යම් ලැජ්ජාවකින් කාල වර්ණ මුහුණ තද නිල් පැහැ විය.
කාලකණ්ණි, මට ඇති රුදාවක් යැ, මම මේ උදෙන්ම ඡන්දෙ දාල ගෑණියි වදාපු එකයි බලන්න රෝහලට යනගමං. අමරබන්දු ආරූඪ කොට ගත් කේන්තියකින් පවසද්දී සිරිසේන මුදලාලි හිච්චි එවුන් බං කියමින් කහට කෝප්පය ඔහු වෙත දිගු කළේය.
ගණන් ගන්න එපා අමරෙ මල්ලි. මේ සැරේ ඔය කී වෙනියද සිරියානි නංගි වදන්නේ? සිරිසේන අමරබන්දුගේ සිහිය වෙනතකට යොමු කළෙන් ඔහුගේ කේන්තිය මදකට අමතක විය.
මේ දොලොස් වෙනිය. අමරබන්දු මද සිනහවක් පෑවේය.
මේ සැරේවත් කොල්ලෙක් වුනොත් උඹගෙ හීනෙ හැබෑ වෙනවනේද මල්ලියේ සිරිසේන ගේ එම කතාව අවංක එකකි.
අනේ ඔවු අයියෙ, මේ සැරේනම් කොල්ලෙක් තමයි. අමරබන්දුගේ අපේක්ෂා සපිරි ඇස් දිදුලන්නට වූයේය.
ඔන්න ඔහේ ඡන්දෙ බල්ලට දාල උඹ ඉස්පිරිතාලෙ පලයං, නැත්තං අටේ බස් එකේ නැග ගන්න බැරිවෙයි. සිරිසේනගේ කතාවෙන් අමරබන්දුගේ නොරිස්සීම තවත් උග්‍රවිය.
පිස්සුද බං, මේ සැරේවත් හරියාකාර ආණ්ඩුවක් පත් කොර ගන්න එපැයි. අමරබන්දු සිංහනාද කළේය.
උඹ දැම්මත් නැතත් මේ සැරේ පොහොට්ටු කාරයො උඩින් දිනයි බං, දැක්කෙ නැද්ද හන්දි ගානෙ සල්ලියි අරක්කුයි බෙදපු බෙදිල්ල. සිරිසේන කීවේය
ඒවනම් ඉතින් අනෙත් පැත්තෙනුත් බෙදුවෙ, “මේ සැරේවත් වෙනසක් කරමු ඇ..” කියු අමරබන්දු හිස් කහට වීදුරුව මේසය මත තබා යන්නට සැරසුනේය.
ඡන්දයද දැමීම කොරෝනා අටමගලය නිසා වෙනදාට වඩා පමා විය. ඡන්දය දැමුවද දහයෙ බසයෙ යන්තම් එල්ලී ගත් අමර බන්දු ටවුමෙ රෝහලට සේන්දු වන විට දිවා ලෙඩ්ඩුන් බලන වෙලාව ගෙවී හෝරා දෙකක් පමණ වූ බැවින් සිය දරුවා බැලීමට හැකිවූයේ සවස කණිසමටය. වාට්ටුවට ඇතුල්වන විට ශ්‍රියානි පැදුරක් මත ඇළවී සිටියාය. වැදුම් වාට්ටුවේ ඒතරමට අම්මලාය, ඇදක් සොයාගන්නටවත් නැත. අමරබන්දු දුටු ඇගේ වත සියුම් සතුටකින්ද කණගාටුවකින්ද පෙගීගියේය.
“මේ සැරෙත් කම්බායක් ළමයින්ගෙ තාත්තේ” ශ්‍රියානි කෙදිරුවාය.
අමරබන්දුගේ මුහුණ කළු විය, තව කෙල්ලෙක්, ඔහුට ඉබේටම කියැවිනි.
අමරබන්දු සිය දොලොස්වැනි දියණියත් බිරිදත් කැටුව බසයෙන් බසිනවිට පසුදා මද්දහන පසුවී තිබුණි. එහෙන් මෙහෙන් ඇසෙන බට්ටො සද්ද වලින් කියැවෙන්නෙ පොහොට්ටු කාරයින් උඩින්ම දිනා ඇතිබවයි.
අමරබන්දුහට පොහොට්ටුවේ ජය සමරන්නට සිත් නොදේ, ඔහු පසුදා උදැසන සිරිසේනගේ කඩපිලට යනවිට පත්තරයේ මුල්පිටුව සැරසුනේ නව රජයේ අභිනව කැබිනට්ටුවේ පින්තූරයක්ද සමගිනි.
ෂෙ…. අපේ ජනාධිපතිතුමයි මහින්ද මහත්තයයි ඇරුනහම මේකෙ ඉන්නෙත් ඉස්සර හිටපු හොරු ටිකමනේ. අමරබන්දු හට ඉබේටම කියැවිනි.
ආ අමරෙ මල්ලි, මේ තියෙන්නෙ උඹල අපි කරපු වෙනස, පත්තරේ පෙන්වමින් සිරිසේන කීවේ අපේක්ෂා භංගත්වයෙනි.
කහට කෝප්පය සුරතින් ගෙන එළිපත්තේ ඇණ තියාගත් අමරබන්දුහට සත්‍යය අවබෝධ වූවාක් වැනිය. කොච්චර හිතුවත් කොල්ලෙක් ලැබෙන්නෙ නැහැ වගේ තමයි කොච්චර දැගලුවත් අපිට වැඩක් වෙන ආණ්ඩුවක් මේ කපේට පත් වෙන්නේ නැහැ.
මේ සැරේවත් පවුල් සෞඛ්‍යය නෝනට එන්න කියන්න ඕනෙ. ඔහු සිතුවේය.
